پنج شنبه 89 دی 9 , ساعت 3:33 عصر
سرمستی ما مردم هشیار ندانند
انکارکنان شیوه این کار ندانند
یاران که شبی فرقت یاران نکشیدند
اندوه شبان من بی یار ندانند
درصومعه سجاده نشینان مجازی
سوز دل آلوده خمار ندانند
آنان که بماندند پس پرده پندار
احوال سراپرده اسرار ندانند
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
|
علی درک تنهایی و دلتنگی ام یک دنیا صبر میخواست و مهر و تو چه با سخاوت هر دو را در برداشتی. ای معنی سبز تمام کلام ناگفته ام، تو را تا آن هنگام که نفسی در کنج سینه باشد با همه وجود و با دستان خالیم به خاطر خواهم داشت ... |